خورشید و تمام آسمان ها سبز است | مرتضی کیوان هاشمی

خورشید و تمام آسمان ها سبز است

رنگ گل یاس و رنگ دریا سبز است

وقتی که دو چشم سبز دنیای من است

در دیده ی من تمام دنیا سبز است

***

از نرگس مست یار ، می ترسم من !

وقتی که بُوَد خمار ، می ترسم من !

می گردد و خون ِ عاشقان می ریزد

از گردش روزگار ، می ترسم من !

***

ای کاش بساط جهل ویران می شد

این دهکده یکدست دبستان می شد

نادان به جهان نیامدی ، کاش ! و یا

نابود ، هر آنچه هست نادان می شد

***

خواهم فلک از گِلم ، نیستان سازد

تا از نِیِ آن ، سوتک نالان سازد

آن را بدهد به طفل بازیگوشی

تا هی بزند ، خواب پریشان سازد

***

زادن چو خروج از قفسی بیش نبود

آن هم تبعات هوسی بیش نبود

دنیا قفسی بزرگتر بود و گذشت

دوران قفس ها نفسی بیش نبود