اوقات خوش آن بودک با دوست به سر شد

اوقات خوش آن بود که با دوست به سر رفت | حافظ

5 (2)

آن یار کز او خانه ما جای پری بود سر تا قدمش چون پری از عیب بری بود دل گفت…